Website online

Als kers op de taart: onze website is eindelijk online, vanaf het krokusverlof kan het beginnen!!
De vooropgestelde deadline is herhaaldelijk verzet, de oorspronkelijke plannen herhaaldelijk gewijzigd maar hoewel we kleinschaliger beginnen dan gedacht is het nog steeds met dezelfde intenties:
Deze mooie omgeving met een prachtige natuur met onze gasten delen, tot rust komen, mogelijkheden tot ontspanning genoeg, kortom GENIETEN.

tot ziens in Antist? Le Buala, http://www.lebuala.com/

Onze beste wensen

Onze buurvrouw is heengegaan

Afgelopen week is onze buurvrouw (78) overleden, dinsdagavond kwam haar schoondochter bij ons aankloppen om haar te helpen in bed te leggen. Blijkbaar was ze opgestaan om het vuur aan te steken en heeft ze een hartinfarct gekregen, ineens licht uit en weg. Het was schrikken, dit hadden we in de verste verten niet verwacht, ook haar familie niet. Omdat het voor haar moeilijker werd om een bad te nemen, zou haar badkamer heringericht worden met een douche en ze was zo opgetogen met het vooruitzicht. Het heeft niet mogen zijn.....
De eerste keer dat ze bij ons aanklopte, toch enkele maanden na onze aankomst, had ze aan de andere buurman gevraagd of we wel OK waren. 'Nou ze bijten niet, je ziet ik leef nog' had die laconiek geantwoord. Of de vrachtwagen over onze wei mocht rijden voor de werken aan de ingestorte muur? En zo is het begonnen, wat later stond ze met groenten uit haar tuin bij ons. Een ganse zomer werd het groentenaanbod ruim bevoorraad door Renée en ook eitjes van haar kippen werden me in de handen gestopt. Aardappelschillen en groentenafval gingen dan weer terug voor de konijnen en kippen. Een soort van ruilhandel :-) Bij de aanleg van mijn tuintje, kwam haar advies goed van pas, want ze had een grote kennis van het gebruik van planten.
Eenmaal soms tweemaal per week stond er een bezoekje aan Renée op het programma. We hebben heel wat afgelachen, om de blunders die ik maakte in het Frans maar die ze steevast corrigeerde en ook uitlegde wat ik fout zei, om de konijnen die uit de hokken waren ontsnapt omdat ze die was vergeten te sluiten 'Ach, nou hebben die beestjes toch even van de vrijheid geproefd, Bernard (haar zoon) zal die wel vinden'. Of nadat ze me een half uur achter de helft van haar parelhoenen liet lopen, die mormels wilden niet in hun nachthok. Toen ik haar vroeg hoe zij het deed als ze alleen was, 'op een stoel gaan zitten en wachten tot 'les dames' zin hadden om binnen te gaan' kreeg ik met een grijns als antwoord. Ze genoot van het leven hoewel ze zeker niet gespaard is, had ze geleerd te genieten van de kleine dingen. We genoten allebei van dat uurtje of soms 2 uurtjes. We missen haar en soms verwacht je haar in de tuin te zien en dan te realiseren dat het niet meer kan......

Donderdag is ze begraven en hoewel we wisten dat de binnenzijde van ons kerkje geclasseerd is (middeleeuwse fresco's) hadden we geen idee wat een pareltje er in het midden van ons dorp staat. Een prachtig barok tabernakel, van de hand van een gekende houtsnijdersgeneratie Ferrère, een beschilderde houten zoldering, hebben de godsdienstoorlogen en plunderingen overleefd. Door haar begrafenis hebben we weer iets meer over onze stek ontdekt, we dragen Renée in ons hart en zullen haar zeker niet vergeten.

Hall / Entrée

Onze inkomhal heeft ook verschillende stadia doorstaan, had normaal geen prioriteit, maar sommige dingen dienden hier ook gedaan te worden samen met de andere kamers. Zo evolueerde deze ruimte op de achtergrond mee met de rest, geen prioriteit, maar je kan beter niet tellen hoeveel keer per dag je erdoor loopt. Oorspronkelijk waren er 2 gepleisterde muren en een deel in hout. Nu was aan die houten wand ooit wel tijd besteed en het overwegen waard om hem te behouden, alleen na een grondige check-up....... weg ermee. Ja da's weer een werkje erbij en een hap uit het budget en ..... die bepleistering was wel authentiek maar veel stelde dat niet voor. Dankzij de helpende hand van het bezoek ging de pleistering er ook af en kwam er een keienmuur te voorschijn die mocht gezien worden. Niet zomaar een hoop keien op mekaar gezet, neen, hier was tijd in gestoken. Wat er verder mee diende te gebeuren was niet meteen aan de orde dus passeerden we er dagelijks verschillende keren en de muur, die wachtte......
De houten wand is vervangen door een nieuwe houten wand die nog een afwerkingslaagje moet krijgen.
Nu staat onze inkomhal er al gedeeltelijk afgewerkt bij, één muur afgewerkt en in gebruik. De keienmuur moeten we nog een beetje 'opkuisen' maar hij blijft zichtbaar en ruw, ook de trap zit in wachtfase.

er werd gewoon rond de staande klok geverfd

de houten wand voor

onze hall bijna in 'na'-fase

de keienmuur in bijna 'na'-fase

Een reactie plaatsen

Eigenlijk .......... is hier al de vraag gerezen: Mmmmm zo weinig reactie, geen interesse meer???? Tot we een paar keer hoorden 'je moet je registreren.....' Neen hoor, niets registreren, als je een reactie wil plaatsen klik je in het vakje "profiel selecteren" , dan kan je kiezen onderaan: Naam / URL of Anoniem.
Het makkelijkst is Anoniem en je typt de boodschap gewoon in, zet je naam er toch maar bij hoor, wij weten graag wie ons wat te vertellen heeft ;-)
Je kan ook kiezen voor Naam / URL : hier kan je je naam vermelden en URL als je die hebt.

Kinderziekten, wie kent ze niet ...... :-)

Nog zo'n paar avant et après'

Bij het zoeken naar die 'voor en na's' stoot je op telkens andere waarvan je zegt, ja da's ook wel een groot verschil met vroeger. Hier dus nog een paar en zo zullen er nog wel komen zeker ;-) .
Veel oude huizen hebben hier aan de noordzijde weinig of geen ramen, of de stallen bevonden zich aan die kant van het huis. Zo hield je toch die koude noorderwind uit je huis (zeker als je dan nog zo'n muren van 60 à 75 cm dikte neerpootte), althans vroeger. Met de huidige mogelijkheden van thermisch glas, was het vergroten van de vensteropeningen, een optie om te overwegen. Vooral in de keuken zou dat de hoeveelheid natuurlijk licht aanzienlijk verhogen en een toegang verlenen tot de tuin.

voor met een hoog klein raam

na, met deur naar de 'toekomstige' tuin :-)

En dan komt er natuurlijk de vraag: kunnen we dat in de leefruimte ook niet zo doen? Dus kappen we lustig verder, hoewel die 'cailloux' da's geen gewone baksteen hoor!!!!

voor

en na, nu nog het terras zeker??

En wat geeft dat aan de buitenkant?

voor maar met gezandstraalde natuurstenen

na, met de nieuwe ramen en de luiken in een fris tintje.

Ik denk dat we nog wat op zoek gaan, je staat er niet bij stil....... dat er niet is stilgezeten!!!!!!!!

Een voor en na van de groendienst

Afgelopen zomer komen we terug thuis na enkele boodschappen en zien we een 'hoop bladeren' liggen aan de hoek van onze 'tuin'. Nu ja, een hoop bladeren, ineens zien we dat er eigenlijk een ganse boom naar beneden is gekomen en ook gedeeltelijk op de weg ligt.
Nu stond daar wel een boom die helemaal door klimop omwikkeld was en uiteindelijk zo dood als een pier. Hij had er blijkbaar lang genoeg als steun voor de klimop gediend en gaf er ineens de brui aan, knak boem en daar lag die dan. Ja dan haal je de boomzaag maar boven en begin je die groene massa in stukken te zagen. Ondertussen is de buurman ook ter plaatse gekomen en concludeert al lachend: 'Ah, le bon Dieu a donné un coup de main'. Nu wisten we wel die boom weg moest maar dat was wel een zorg voor later, iemand dacht er schijnbaar anders over. Gelukkig zonder gekwetsten en onze tuin werd weer wat 'luchtiger'.

nog eentje uit de 'oude doos', de schuldige is die naast de hoge denneboom

nu biedt het wel een 'luchtiger uitzicht'

een hoop groen